[img]
[/img]
KASIB YOLÇU
Vaxt var idi azadlıq arzusunda idim…
Azadlığı üstündə “usa” yazılmış papağı almaqda görürdüm. Yadımdadı üç ay ağlamışdım
bu papaqdan ötrü onda ailədə maddi vəziyyətimiz yaxşı deyildi. Anam isə sanki
“imkanımız var, amma sənə bu papağı almırıq” kimi aparmışdı özünü. Və mən onda
birinci dəfə özümün pul qazanmalı olduğumu dərk eləmişdim. Və qazanmağa da başladım.
Aliminium və butulka yığıb satdım bir həftə ərzində papağa lazım olan məbləği
topladım(3 məmməd). Amma papaq almadım pulu gətirib evə verdim. Artıq azad idim…
Vaxt var idi azadlıq arzusunda idim…
Papaq da az gəlmişdi. Sumqayıtda birinci dəfə kompüter kursları açılanda
(6-cı sinifdə oxuyurdum). Mən bu dəfə üç il ağlamalı oldum. Gözlərim zəif olduğu
üçün eynək taxırdım. Ona görə də ancaq 9-cu sinifdə məni kurslara getməyə qoydular…
Kompüter gözlərimə doğrudan da təsir etdi - üç ay ərzində gözümün fokusu düzəldi
və mən artıq uzağı yaxşı görürdüm… həm də azad idim!
Vaxt var idi azadlıq arzusunda idim…
Uşaqlıqdan atam məni “instituta girmək sənin birinci amalın olmalıdı” deyə böyütmüşdü.
11-ci sinifdə oxuyanda imtahana bir gün qalmış məni çağırıb dedi ki, girməsən də narahat
olma. Çünki bu da son deyil. İmtahan sabah idi. Mən gecə yata bilmədim – imtahana getdim,
imtahan verdim, axşam balları toplayanda 500 balı keçdiyim bəlli oldu. İmtahanın
nəticələri çıxanda isə atamın gözləri dolmuşdu…
Mən növbəti dəfə azad idim… həm də atamla birlikdə!
Vaxt var idi azadlıq arzusunda idim…
Evdən ayrılıb kirayə yaşamaqda, öz evimdə yaşamaqda görürdüm azadlığı. Və indi yaşayıram.
Amma yalnız bura köçəndən sonra dərk eləmişəm ki, bu vaxtacan seçdiyim hədəflər mənə kiçik
azadlıqlar bəxş eləsə də ən böyük azadlığıma hələ də çatmamışam…
Mən sadəcə bu yolda yol kənarında evlər tikərək gedirdim. Amma heç bir ev mənim mənimi
özündə qonaq edə biləcək qədər böyük deyildi.
Və mən artıq ev tikməmək qərarına gəlmişəm. Çünki tikdiyim evlərə mənim güclə sığışırsa
sizi ora necə yerləşdirəcəm?!.
Odur ki, mənə sadəcə bu yolda getmək belə bəs edər.
Kim istəyir gəlsin!
Mən AZADLIQ arzusundayam…